با درود : سالروز 17 دی بر دختران / جنبش زنان / جنبش دانشجویی / فرهنگیان / کارگران / هنرمندان و.......................................................................خجستهههههههههههههههههههههههههههههههه وگرامیباددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددد سوال ؟ در هر زمان 17 دی کجا بودی ؟
تا به کی باید رفت از دیاری به دیاری دیگر , نتوانم , نتوانم جستن , هر زمان عشقی و یاری دیگر ,
آسمان میدود زخویش بردن , دیگر او در جهان نمیگنجد , آه گویی که اینهمه آبی , در دل آسمان نمیگنجد , در بهار او زیاد خواهد برد , سردی و ظلمت زمستان را , مینهد روی گیسوان باز , تاج گلپونه های سوزان را , ای بهار , ای بهار افسونگر , من سراپا خیال او شده ام , شعر وفریاد آرزو شده ام , آه , ای با جان من آمیخته , چو ستاره , با دو بال زرنشان , آمده از دور دست آسمان , از تو تنهائیم خاموشی گرفت , پیکرم بوی همآغوشی گرفت , آه ,آه ای از سحر شاداب تر , از بهاران تازه تر سیراب تر , این دل تنگ من این دود عود ؟ در شبستان , زخمه های جنگ و رود ؟ این فضای خالی و پروازها ؟ این شب خاموش و این آوازها , خفته در لبخند فردا های من , آن روزهای برفی خاموش کز پشت شیشه در اتاق گرم , هر دم به بیرون خیره میگشتم , در انتظار فردا , آه فردا , پاکیزه برف من چون کرکی نرم آرام می بارید , مثل اینست که از پنجره ای تک درختم را سرشار از برگ در تب زرد خزان مینگرم , مثل اینست که تصویری را روی جریان های مغشوش آب روان مینگرم .
برگرفته از کتاب مجموعه کامل اشعار فروغ فرخزاد صفحات مختلف
پروین جلائی - ترانه , شایسته , گیتی , ثریا , آتوسا و.................................................
92/10/16-17 - 6 - 7 ژانویه 2014
تا به کی باید رفت از دیاری به دیاری دیگر , نتوانم , نتوانم جستن , هر زمان عشقی و یاری دیگر ,
آسمان میدود زخویش بردن , دیگر او در جهان نمیگنجد , آه گویی که اینهمه آبی , در دل آسمان نمیگنجد , در بهار او زیاد خواهد برد , سردی و ظلمت زمستان را , مینهد روی گیسوان باز , تاج گلپونه های سوزان را , ای بهار , ای بهار افسونگر , من سراپا خیال او شده ام , شعر وفریاد آرزو شده ام , آه , ای با جان من آمیخته , چو ستاره , با دو بال زرنشان , آمده از دور دست آسمان , از تو تنهائیم خاموشی گرفت , پیکرم بوی همآغوشی گرفت , آه ,آه ای از سحر شاداب تر , از بهاران تازه تر سیراب تر , این دل تنگ من این دود عود ؟ در شبستان , زخمه های جنگ و رود ؟ این فضای خالی و پروازها ؟ این شب خاموش و این آوازها , خفته در لبخند فردا های من , آن روزهای برفی خاموش کز پشت شیشه در اتاق گرم , هر دم به بیرون خیره میگشتم , در انتظار فردا , آه فردا , پاکیزه برف من چون کرکی نرم آرام می بارید , مثل اینست که از پنجره ای تک درختم را سرشار از برگ در تب زرد خزان مینگرم , مثل اینست که تصویری را روی جریان های مغشوش آب روان مینگرم .
برگرفته از کتاب مجموعه کامل اشعار فروغ فرخزاد صفحات مختلف
پروین جلائی - ترانه , شایسته , گیتی , ثریا , آتوسا و.................................................
92/10/16-17 - 6 - 7 ژانویه 2014
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر